VI i IX
"Nie cudzołóż".
"Nie pożądaj żony bliźniego swego".

Mówiąc o przykazaniu VI i IX, które ściśle łączą się ze sobą, należy zwrócić uwagę na termin "pożądanie", zawarty w treści obu przykazań. Jak uczy doświadczenie, dla człowieka wiele rzeczy może stać się przedmiotami pożądania. Głównie chodzi tu o chęć posiadania i gromadzenia dóbr materialnych, która zazwyczaj występuje u ludzi konsumpcyjnie nastawionych do życia. Wspomniani ludzie najczęściej pożądają: wygodnych domów, luksusowych samochodów oraz wysokich stanowisk społecznych i politycznych, słowem wszystkiego co da się osiągnąć. Ciekawe jednak jest to, że gdy pada słowo "pożądanie", nikt nie myśli o pieniądzach, dobrach materialnych, władzy lub pozycji społecznej. Wszyscy odnoszą ten termin do sfery cielesnej człowieka i do jego moralności. Oczywiście jest w tym wiele racji, ale nie można ich uogólniać. Przecież równie dobrze za wysoce niemoralne można uznać postępowanie człowieka kierującego się w życiu: chciwością, skąpstwem, zawiścią, fałszem, brakiem miłosierdzia, obojętnością oraz zdobywaniem dóbr za wszelką cenę.

Mimo wszystko jednak VI i IX przykazanie Boże odnosi się do życia moralnego człowieka. W zakazie "nie cudzołóż" i "nie pożądaj żony bliźniego swego", Bóg przestrzega człowieka przed wszelkim postępowaniem niszczącym jego cielesność. "Nie cudzołóż" znaczy bowiem: nie myśl o tym co nieczyste, nie rozbudzaj własnej wyobraźni treściami erotycznymi, nie szukaj zadowolenia w praktykach prowadzących do samozaspokojenia i samorozładowania swojego popędu seksualnego (autoerotyzm). "Nie cudzołóż" znaczy również: nie patrz z pożądliwością na drugiego człowieka, nie zniekształcaj jego piękna, nie sprowadzaj go do roli przedmiotu swego pożądania (pornografia), nie wykorzystuj jego słabości do zaspokajania własnych żądz, nie myśl o nim w kategoriach seksualnych.

"Nie cudzołóż" to także powstrzymywanie się od kontaktów seksualnych przed małżeństwem, gdzie nie ma właściwych warunków dla pełnej miłości mężczyzny i kobiety, uświęcone przez miłość Bożą w sakramencie małżeństwa, ani też poza małżeństwem (zdrada), gdzie narusza się świętość, jedność i nierozerwalność węzła małżeńskiego. Wreszcie "nie cudzołóż" jest ostrzeżeniem przed wszelkimi patologiami życia seksualnego, które zniekształcają ludzką cielesność i nadają jej kierunek przeciwny naturze. Najczęściej dotyczy to homoseksualizmu, jako orientacji ukierunkowanej na tę samą płeć.

Materia VI i IX przykazania Bożego dotyczy sfery seksualnej człowieka i sięga głęboko w jego psychikę i duchowość. Dlatego też zachowanie obu tych przykazań opierać się musi przede wszystkim na pozytywnym stosunku człowieka do swego ciała i popędu seksualnego, który w nim istnieje.

Wypełnieniem więc nakazu "nie cudzołóż" i "nie pożądaj żony bliźniego swego" może być tylko cnota czystości, która wyraża piękno i wartość człowieka, jako istoty stworzonej "na obraz i podobieństwo Boże" Czystość naszych myśli, zachowań i postaw, pomoże nam przezwyciężyć wszelkie pokusy naszej cielesności. Będąc bowiem czystymi na duszy i na ciele łatwiej pojmiemy swoją godność jako stworzeń Bożych. Wreszcie zdrowy moralnie duch i ciało, pozwolą nam ukształtować w sobie właściwą hierachię wartości oraz prawidłowe nastawienie do otaczającego świata i ludzi wśród nas żyjących.

Pamiętajmy więc, że właściwym wypełnieniem VI i IX przykazania Bożego jest dążenie do harmonii między duchem i ciałem, jako wartościami konstytuującymi istotę ludzką, traktowanie ciała i jego potrzeb jako wartości, dostrzegania w każdym człowieku naturalnego piękna, jakie sobą wyraża oraz poszanowanie dla wszystkiego co wstydliwe, intymne i okryte tajemnicą.

O.Wojciech Węglicki OSCam