Św. JAN CHRZCICIEL
nasz Patron

Imię Jan jest pochodzenia hebrajskiego i oznacza tyle, co "Bóg jest łaskawy" oraz "Jahwe się zmiłował". Św. Jan był jedynym synem kapłana Zachariasza i Elżbiety (Łk.1,36), krewnej Najśw. Maryi Panny. Jego cudowne narodzenie i posłannictwo zwiastował Anioł Gabriel Zachariaszowi, kiedy ten w świątyni okadzał ołtarz (Łk.1,8-17). Urodził się 6 miesięcy przed narodzeniem Pana Jezusa (Łk.1,36). Nie znane jest miejsce jego narodzenia. Tradycja wskazuje, że było nim Ain Karim, miasteczko leżące 7 km na zachód od Jerozolimy. Przy obrzezaniu otrzymał imię Jan. Można przypuszczać, że opuszczony przedwcześnie przez śmierć i tak już podeszłych wiekiem rodziców, przyłączył się do ascetów, zwanych Esseńczykami, którzy w pobliżu Morza Martwego w Qumran założyli swoją wspólnotę, odkrytą po roku 1945. Nie mamy jednak na to żadnych dowodów. Wydaje się natomiast bardziej prawdopodobnym, że św. Jan wiódł sam życie pustelnicze, jak to sugeruje Ewangelia, a potwierdza tradycja. Kiedy mężczyzna miał 30 lat, był uważany za pełnoletniego i wolno mu było odtąd występować publicznie. Tak też uczynił św. Jan w 15 roku panowania cesarza Tyberiusza (Łk.3,1), czyli w 30 roku naszej ery. Wystąpienie Jana Chrzciciela odbiło się szerokim echem w całej Palestynie i okolicznych krajach. Ludzie przyjmowali z jego rąk chrzest nawrócenia i pokuty. Jan mówił o sobie, że jest "głosem wołającym na pustyni", zwiastującym nadejście Mesjasza - Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata. Z rąk Jana Chrzciciela przyjął chrzest sam Jezus Chrystus. Starszyzna żydowska z obawy przed ludem zajmowała wobec działalności Jana Chrzciciela stanowisko wyczekujące. Interesował się nim także władca Galilei Herod II Antypas. Jan jednak wyrzucał mu grzeszny związek z żoną jego brata Filipa. Za to został uwięziony w twierdzy Macheront. W dniu swoich urodzin Herod wydał ucztę, w czasie której pijany pod przysięgą zobowiązał się córce Herodiady, Salome, dać wszystko, cokolwiek zażąda. Ta po naradzie z matką, nieprawą żoną Heroda, zażądała głowy św. Jana. Herod nakazał ściąć głowę Świętego i oddać ją cudzołożnicy. W taki to sposób do korony wyznawcy dołączył św. Jan koronę męczeństwa.

ciąg dalszy na str. 7