Humory

Pewnego razu do francuskiego kaznodziei, Luisa Bourdaloue'a, przyszła się wyspowiadać pewna starsza pani, która w młodości była niezwykle urodziwa.
- Proszę księdza, nie mogę powstrzymać się od spoglądania w lustro i powtarzania sobie, że nadal jestem piękna. Czy to ciężki grzech?
- Nie, moja córko - odparł z uśmiechem ksiądz. - Co najwyżej błąd.

Na lekcji religii ksiądz próbuje w sposób bardzo zrozumiały przedstawić klasie na czym polega grzech kradzieży.
- Powiedz mi, Józiu, co to by było, gdybym ci niepostrzeżenie wyciągnął stówę z kieszeni?
Józio zastanawia się przez chwilę i mówi:
- To chyba byłby... cud!

Po obejrzeniu "Wiadomości" mały Tomcio, przejęty liczbą informacji o katastrofach, klęskach żywiołowych, wojnach i zbrodniach, idzie spać do swojego pokoju. Rodzice przyłożyli ucho do drzwi i słyszą taką oto modlitwę:
- Panie Boże, chroń mamusię i tatusia, siostrzyczkę, babcię i mojego kotka. I proszę Cię uważaj na siebie, bo jak jeszcze Tobie coś się stanie, to będzie już po nas...

WIELKANOC

- najstarsze i największe święto chrześcijańskie (łac. Pascha od hebr.: pesah = przejście), obchodzone w niedzielę po pierwszej wiosennej pełni księżyca na pamiątkę przejścia Chrystusa przez mękę i śmierć do chwały zmartwychwstania. Zapowiedzią i typem chrześcijańskiego święta Wielkanocy była żydowska Pacha. Dla chrześcijan trzech pierwszych wieków, Wielkanoc była wspomnieniem całego dzieła zbawienia, dokonanego przez mękę śmieć i zmartwychwstanie Chrystusa. Pamiątką tych wydarzeń była niedziela każdego tygodnia, ale także doroczne święto, czyli Wielkanoc, obchodzona w tym samym czasie, co żydowska Pascha, ale wyrażająca nową treść. Najstarsze wzmianki o świętowaniu Wielkanocy pochodzą z połowy II w. Sobór w Nicei (325 r.) ustalił datę Wielkanocy obowiązującą do dziś. Początkowo samo święto obchodzono w nocy z soboty na niedzielę, czuwając na modlitwie i słuchając słowa Bożego, aby o świcie celebrować sakramenty wielkanocne: chrzest i Eucharystię. Od IV w. Święto Wielkanocy obchodzi się już przez trzy dni (Triduum Paschalne), w które wspomina się oddzielnie ustanowienie Eucharystii, mękę, śmierć i zmartwychwstanie Pana. W IV w. wprowadzono również drugą Mszę św. wielkanocną w Niedzielę Zmartwychwstania przed południem. W XIV w. liturgię Wigilii Wielkanocnej przeniesiono na godziny poranne i praktyka taka przetrwała aż do 1951 r. Obecna liturgia Wigilii Wielkanocnej została ustalona w 1970 r.